Naam: Tardor
Ras: Siberische husky
Kleur: bruin met wit
Geslacht: reu
Gecastreerd: jah
Geboortedatum: 31 oktober 2020
Bij mij sinds: 7 april 2023
wat kan tardor allemaal:
*bikejoring
*canicross/canitrail
*dogsurvival
*suppen
*zwemmen
welke commandos kent tardor:
*zit
*lig
*poot
*naast
# waar werken we nog aan:
*high five
*blijf
*stepjoring
*wachten
*agility
Tardor (toen nog sky) heb ik overgenomen van een asiel, hier is hij terecht gekomen na het overlijden van zijn vorige eigenaar. Hij was daar geplaatst samen met zijn broer. Ze waren niet gewend aan het leven in huis en er werd ook niet met ze gewandeld. Zijn broer was erg dominant waardoor ze besloten ze apart te plaatsen.
Tardor scheen erg bang en onzeker te zijn.
In die meer dan 200 dagen dat hij daar zat waren er 2 reacties op hem geweest. Met beide bezichtigingen nam de angst de overhand en wilde men hem niet hebben. Ook heeft hij hangoren waardoor er al diverse keren was gezegd dat ze hem niet mooi vinden en mensen hem niet wilde bezichtigen.
Ik heb contact gehad met het asiel en een afspraak gemaakt om bij hem en een andere husky te gaan kijken. Eerst hebben we besproken wat mijn wensen zijn en welke ervaringen ik had. Daarna zijn we na de honden gegaan. Ze gaven aan dat tardor bang was en ik even moest wachten zodat ze hem konden pakken en hem eerst op de weide konden doen. Anders konden ze er namelijk niet bij in de buurt komen. Er waren maar 2 verzorgers die hem aan konden lijnen.
We gingen door het hek en daar zat hij dan. Hij ging op zijn achterpoten staan en liet zich zo achter over vallen. Zo schattig en wat een clown dacht ik toen.
Ik bleef op z'n 10meter afstand staan zodat ze hem rustig kon pakken en naar de speelweide kon brengen. Maar daar dacht hij anders over. Ze wilde de kennel uitlopen en toen rende hij op mij af. Zo blij en vrolijk. Verbaasd dat de verzorger was omdat hij dat in al die 258 dagen niet had gedaan. Toen de speelweide op. Hij bleef maar racen en de bal brengen. Geen seconde dat ik eng was. Nadat sky weer naar de kennel was nog weer even een gesprek gevoerd binnen, hierin besloten samen met invierno kennis te gaan maken met sky. Normaal willen ze alle honden met elkaar kennis laten maken maar doordat ik mijn ervaring had verteld en ze nu al kon vertellen dat verano sowieso het gevecht aangaat en ik bang ben dat caida het te druk vind met al dat geblaf en dan nog die vreemde mensen hebben ze gezegt dat het dan op mijn eigen verantwoordelijkheid zou zijn hem mee te nemen en te zorgen dat het goed zou komenm die uitdaging ging ik maar al te graag aan omdat ik heel goed weet dat het wel goedkomt in mijn roedel mits sky zich zou gedragen richting invierno.
Die zondag ging ik dan samen met invierno heen. Eerst hebben we ze laten snuffelen door het hek heen, zo konden ze elkaar in iedergeval niet verwonden. Dat ging zo goed dat we besloten een stuk te gaan lopen. Ze wilde alleen maar spelen met elkaar dus vroeg de asiel medewerker of ik het aandurfde ze samen in het grote speelveld te doen. Ik zag daarin geen probleem en zo hebben we ze daar los gelaten.
Ze zijn gaan racen en stoeien maar gingen ook gewoon hun eigen gang ondertussen.
Hierna doorgegeven dat ik hem mee zou nemen en hebben we een afspraak gemaakt voor later die week.
Ik had ze verteld wat voor dingen ik altijd met mijn roedel doe en mijn best zou gaan doen sky daarin mee te nemen. Ze gaven aan dat 1 van hun mensen sky 3 keer had mee genomen om te gaan canicrossen maar dat hij heel bang was geworden en ze nu ook niet meer bij hem in de buurt kon komen. Die droom zag ik dan ook even in duigen vallen.
Op 7 april heb ik hem opgehaald, is hij omgedoopt naar tardor. de auto ingaan was heel spannend, hem eruiteindelijk in getild. tot aan het bos heeft hij zenuwachtig heen en weer gelopen en om zich heen gekeken. Ik ben eerst met hem in het bos gaan wandelen, zo kon hij even aan mij wennen en kon ik kijken hoe hij aan de riem reageerde. Gelukkig kende hij de riem maar grenzen had hij niet. Na een half uurtje lopen door naar huis waar hij zijn nieuwe vriendjes zou gaan ontmoeten. weer met moeite in de auto gedaan maar ging toen wel rustuig liggen.
Thuis hem laten rondneuzen en toen in het achterste gedeelte van de tuin gedaan met een hek ertussen. invierno naar buiten gedaan en ze door het hek laten neuzen. Dit ging wederom goed en heb hun toen samen achter het hek gedaan.
Daarna caida na buiten gelaten, die werd helemaal enthousiast en wilde het liefste door het hek heen. Ook ik haar geen gegrom of gesnauw en het hek open gedaan. Zo vlogen ze enkele minuten door de tuin met zijn 3een.
Toen hun met zijn 3een achter het hek en verano naar buiten, ze ging op het hek af en begon zoals verwacht direct te grommen en liet haar tanden zien. Tardor bleef rustig en zei verder niks. Verano een muilkorf omgedaan voor de veiligheid en toen het hek open.
Zo hebben ze elkaar allemaal besnuffeld en zijn ze gaan rennen. Behalve wat gesnauw van verano ging het super onderling. Ook tijdens het lopen liep alles prima.
Na 3 dagen konden ze gewoon buiten spelen zonder muilkorf, echter toen tardor een bal ontdekte die naast verano lag zijn ze elkaar aangevlogen. Dus alle speelgoed weer weg tot ze weer normaal konden doen. Dat ging gelukkig al vrij snel weer goed.
Alleen eten bleef een dingetje, maar goed dat heeft verano ook wel eens bij caida.
met de bal spelen vind hij gewelig, hij kan de hele dag wel doorgaan met de bal ophalen en weer terug brengen. al zijn piepjes uit de bal slopen ok wel erg leuke dingen volgens hem.
slpen is sowieso een bezigheid van hem. in hetv asiel deed hij dat ook maar al te graag, maarja daar slaat de verveling je uit eindelijk ook wel toe natuurlijk. het enige nadeel bij hem is dat hij de kussens en de vulingen of de knuffelsooknopeet en dat is natuurlijk te gevaarlijk ivm met verstoppingen en verstikking. daaarom slaapt hij nu op een stretcher ipv een mand of kussen.
Toen ik hem na twee weken meenam naar mijn ouders liet hij eindelijk zijn angsten zien voor mensen. Mijn vader was enorm eng, mijn moeder eerst ook maar na wat support van mij durfde hij toch dichterbij te komen. Bij hun kon hij gelijk kennis maken met kyara wat ook wel direct goed ging. Daarna zijn we met zijn allen naar het speelveld gelopen en heb ik tijdens het lopen de riem van tardor overgegeven aan mijn vader zodat hij daar mooi aan kon wennen.
Tardor zat vol met energie en ben eens gaan proberen wat hij van rennen vond, aangezien hij zo bang was geworden van het canicrossen. Dus invierno en tardor samen mee en kijken of tardor mee gaat rennen. En tot mijn verbazing trok hij vollop, rende mooi naast invierno mee en zo heb ik ze dan ook maar gekoppeld met een neklijntje.
op 23 april hadden we een dogsurvival staan in de achterhoek. deze zouden we met zijn 4een doen, pap met kyara, nathalie met verano, natalie met caida en ik met nvierno, maar omdat tardor er nog maar zo korwas wilde ik hem niet de hele dag alleen thuis laten en heb besloten hem mee te nemen, mam was mee als support en die heeft met verano langs de kant gestaan. en heb ik tardor mee genomen op het parcours. van de glijban, over plankjes, door tunnelsen ja het was heel spannend maar met support van iedereen deed hij het toch maar mooi.
Al snel had ik door dat hij het geweldig vond om te rennen. Eind april hadden we nog een trail run staan en heb besloten hem mee te nemen. De run was wel 12 km maar we zouden tussendoor geregeld een stuk lopen en als het hem niet zou lukken dan konden we altijd een sluiproute terug kunnen nemen na de finish. Maar hij vond het fantastisch en tijdens de stukken dat we wandelden wilde hij maar doorgaan.
Ook waren er zeker punten waar ik mijn vraagtekens bij hem. Zo duikt hij in elkaar als je je arm omhoog zwaait, is hij bang voor al het tuin gereedschap. Ik weet helaas niet wat er precies is gebeurd met hem, maar het blijft toch altijd bijzonder om te zien dat ze zo bang zijn voor bepaalde bewegingen.
Gelukkig trainen we ook met dat soort dingen en kan ik hem gewoon met een bezem borstelen inmiddels.
Inmiddels is hij hier alweer enkele maanden en heeft hij al veel dingen mogen doen. Contact zoeken blijft hij lastig vinden en is dan ook snel afgeleid door van alles in de omgeving. Hier trainen we dan ook nog hard aan. Verder doet hij het top in de roedel en loopt er heerlijk tussen. Sporten vind hij echt geweldig, hij blijft ook echt door gaan. Zo moet ik geregeld eens voor hem op de rem trappen.
Ook het 1 en ander uitgezocht en gevonden over zijn verleden, waaronder zijn puppy fotos. Net als zijn vorige eigenaar die nog springlevend blijft te zijn en toen der tijd in het bezit waren van 4 husky's en nog enkele andere honden. Ook kwam ik nog een advertentie tegen van hem en zijn broer via dezelfde vzw als waar ravera van is. Schijnbaar moesten ze dus al eens eerder weg, toen dat niet lukte zijn ze maar bij het asiel gedropt.
De waarheid zouden we waarschijnlijk nooit te weten komen, ben blij dat hij het hier na zijn zin heeft en hier kan genieten zonder angsten. En dat merk je ook wel. Hij gaat op iedereen af voor aandacht, klein, groot, man, vrouw